In de hightech industrie is detachering een bekend fenomeen. Als bedrijven in hun engineering een capaciteits- of kennisprobleem hebben, schakelen ze een detacheerder in die een ‘mannetje’ kan bijzetten. Is het probleem opgelost, of het project afgerond, dan vertrekt de gedetacheerde weer en met hem/haar verdwijnt de opgedane kennis.

Ook wij leveren, in ons programma Bridging the Gap, ‘slimme handjes’. Maar we noemen dat geen detachering, want wij willen geen losse mannetjes leveren voor de flexschil van een opdrachtgever. Nee, wij willen met ons team in die flexschil komen om een duurzame, flexibele relatie op te bouwen. Onze mensen bij de klant kunnen terugvallen op het hele team thuis. Zo bouwen we als organisatie kennis op van de werkprocessen en de producten van de klant en kunnen we zo nodig snel opschakelen. En bij een volgende klus kunnen we mensen inzetten die al bekend zijn met het bedrijf en dus meteen vol inzetbaar zijn.

Bij projecten voor een nieuwe klant doen wij altijd eerst een intake om diens werkmethodieken te leren kennen. Want wij snappen dat elke OEM’er weer anders werkt, van het opzetten van tekeningen tot het inrichten van de stuklijst. Wij kunnen dat snel oppikken en documenteren en we leren zo de do’s en don’ts van elke opdrachtgever kennen. Die kennis komt vooral van pas als klanten opschalen naar grotere projecten. Dan leveren wij geen losse flexkrachten maar een aanschakelbare engineering-unit. Met onze moderne vorm van ‘detachering’ bieden wij een logisch groeimodel.

Benieuwd naar moderne detachering? Download dan de whitepaper.